Jak nie sadzić tuj!
Błędy popełnione podczas sadzenia mogą nie być widoczne natychmiast po posadzeniu,
ale z czasem mogą prowadzić do osłabienia, a nawet śmierci tui.
Popełnienie błędów podczas sadzenia tuj może mieć negatywne konsekwencje dla zdrowia tych roślin,
zwłaszcza gdy błędy stają się widoczne dopiero po kilku latach.

Dlatego ważne jest, aby przestrzegać zaleceń dotyczących sadzenia i pielęgnacji tych roślin,
aby zapewnić im odpowiednie warunki do wzrostu i rozwoju. Oto kilka przykładów:
I. SADZENIE TUJ BEZ TORFU ORAZ JEGO NIEPRAWIDŁOWE ZASTOSOWANIE?
II. SADZENIE TUJ W ZIEMI OGRODOWEJ BEZ TORFU Z ZASTOSOWANIEM MIKORYZY?
III. SADZENIE TUJ W MIEJSCACH, GDZIE KORZENIE BĘDĄ MIAŁY KONTAKT Z BETONEM?
IV. SADZENIE TUJ ZA PŁYTKO?
V. NIEPRAWIDŁOWE STOSOWANIE NAWOZÓW MINERALNYCH, PRZENAWOŻENIE ROŚLIN.

I. SADZENIE TUJ BEZ TORFU ORAZ JEGO NIEPRAWIDŁOWE ZASTOSOWANIE.
1) Czy bez torfu można w prawidłowy sposób posadzić tuje, może są lepsze metody?
Z ogrodnikami trzeba uważać, ponieważ nie zawsze chcą "zrobić dobrze" swym klientom, lecz czasami "naginają" rzeczywistość.
Przykładem jest sprzedaż nowej gleby potrzebnej do sadzenia tui z dużą zawartością piasku, gleby wierzchniej wymieszanej z kompostem.
Dużo firm pracujących w ogrodach tak zwanych "FACHOWCÓW" nie wiele wie o wymaganiach tuj,
ale za to chętnie dzielą się wiedzą i przekonują innych.
Przy okazji wspomnę o nieprawidłowym nawożeniu podczas sadzenia roślin kopanych z gruntu, dotyczy wszystkich roślin kopanych z gruntu nie tylko tuj.
Fachowcy często nie zwracają uwagi na porę roku i panujące temperatury, i używają nawozów mineralnych, które nie są wskazane w pierwszym roku.
Jak łatwo popełnić taki błąd, opisałem szerzej w artykule Ciekawostki - zmiany klimatu?

W razie kiedy rośliny uschną "fachowiec" może powiedzieć, że rośliny były złej jakości - PRAWDA?
Dlatego podczas sadzenia tuj przez osoby trzecie proszę patrzeć fachowcom na ręce.
* Jak nawozić tuje podczas sadzenia opisałem w artykule: Jak nawozić tuje
- Następną rzeczą jaką radzą "FACHOWCY" jest ziemia wierzchnia wymieszana z kompostem.
Koszt luzem takiej ziemi będzie tańszy niż ziemi pakowanej w worki z uwagi na koszta pracy.

Gleba taka ma najczęściej wartość pH.>6=7, a więc za wysoką dla tuj. Tuje będą rosły w takiej glebie, ale jak pokazuje doświadczenie,
tuje rozwijają się najlepiej na glebach kwaśnych-lekko kwaśnych o wartości pH. 4,5-5,5. Tuje mają w tedy możliwość
najlepszego przyswajania składników odżywczych. Dlaczego tuje potrzebują kwaśnej/lekko kwaśnej gleby, opisałem w artykule Gleba dla tui?
BŁĄD KTÓREGO WARTO UNIKNĄĆ - ALE JAK?
Wierzchnia warstwa gleby (ziemia rodzima) często mieszana jest tylko z kompostem.
Duża ilość piasku w takiej glebie wpływa niekorzystnie na rozwój tuj, ponieważ gleba ta przepuszcza duże ilości wody.

Dlaczego?
Dla większości roślin ogrodowych ziemia tak przygotowana jest odpowiednia, ale w przypadku roślin potrzebujących większe ilości wody
takich jak tuje już tak nie jest. Nawet duże ilości wody w upalne dni mogą nie wystarczyć aby zaspokoić pragnienie roślin.
Prawdą jest, że kompost "wiąże" wodę w podłożu, lecz niestety tylko na krótko, ponieważ jako nawóz organiczny zostanie szybko rozłożony
i wchłonięty przez rośliny. W efekcie takiego procesu rośliny zostaną pozbawione składnika, który mógłby zatrzymywać i magazynować wodę,
oraz składniki odżywcze w podłożu. Z czasem kompost zaniknie, a tuje zaczną odczuwać brak wody, gleba okaże się bardzo przepuszczalna
i pomimo naszych starań rośliny zaczną usychać. Jest to błąd, który w perspektywie czasu będzie bardzo kosztowny.
Aby tego uniknąć, należy podczas sadzenia zakupić i podsypać pod korzenie ZIEMI DLA IGLAKÓW zawierającej TORF.

2)Niewłaściwe zastosowanie torfu podczas sadzenia tuj?
Zastosowanie torfu kwaśnego (podsypanie pod korzenie tui), bez wymieszania go z podłożem rodzimym jest błędem!
Po pierwsze może wytworzyć się warstwa izolująca.
Tor mieszamy z podłożem rodzimym, aby zapobiec tworzeniu się warstwy izolującej. W ten sposób torf doprowadzi powietrze do korzeni,
które jest niezbędne do rozwoju całej rośliny. Również osiągniemy dodatkową korzyść w postaci braku zalegającej wody.
W ten sposób woda nie będzie zalegała w obszarze korzeni, co może powodować ich gnicie.

Po drugie tuje potrzebują gleby o odczynie pH 4,5-5,5.
Wtedy rośliny mają najlepszą możliwość do przyswajania składników pokarmowych. Torf kwaśny o odczynie 3,5-4,5 jest zbyt kwaśny dla tuj.
Przy za kwaśnym podłożu, mimo występowania magnezu (Mg) w glebie, wystąpi jego niedobór.

Reasumując:
Torf mieszamy z podłożem rodzimym bez względu na to, czy mamy do czynienia z glebą piaszczystą, czy z glebą ciężką (gliniastą).
* Więcej na temat torfu oraz ile torfu potrzeba opisałem w artykule: Gleba dla tui.
II. POSADZENIE TUI W ZIEMI OGRODOWEJ, BEZ TORFU Z ZASTOSOWANIEM MIKORYZY.
Czasami ludzie sadzą tuje w ziemi rodzimej dodając kompost oraz mikoryzę, niestety to błąd, z czasem tuje odczują brak wody.
Nowa metoda sadzenia tui ?- ale chyba coś nie tak z tą metodą! Do podłoża dodawany jest hydrożel oraz mikoryza i to ma zapewnić sukces?

Pod spodem opiszę jedną z metod sadzenia tui z zastosowaniem hydrożelu z mikoryzą bez torfu, oraz jakie płyną zagrożenia z zastosowania tej metody.
Aby zrozumieć w pełni proszę zaznajomić się z podstawowymi informacjami, linki poniżej:
* Co to jest hydrożel oraz jak działa opisałem w artykule: Hydrożel?
* Co to jest mikoryza oraz jakie korzyści płyną z symbiozy grzybów z tujami opisałem w artykule: Żywopłot usycha co zrobić?
* Co to jest torf i dlaczego warto go zastosować opisałem w artykułach: Gleba dla tui? oraz Ziemia ogrodowa?

Do rzeczy:
Ostatnio słyszałem od pewnego ogrodnika sprzedającego tuje, dodam że ogrodnik ten również zajmuje się sadzeniem ich.
Pan ten opowiadał mi o nowej metodzie, którą stosuje z powodzeniem - czyż na pewno jest to nowa metoda oraz przyniesie sukces?
Wydawać się może że wszystko ok, ale tak nie jest bo jeżeli zastosujemy tylko hydrożel i mikoryzę to skazujemy tuje na uschnięcie.
Efekt ten, kiedy tuje odczują brak wody nastąpi nie od razu, a dopiero po 6-7 latach od momentu sadzenia.

Wtedy to 'Pan ogrodnik' pewnie powie, że to z winny właścicieli rośliny uschły,
ponieważ przez wszystkie lata było OK! - pewnie nie były podlewane lub zaatakowała je jakaś infekcja o podłożu grzybowym lub owady.
To nie choroby grzybowe lub owady są główną przyczyną usychania zimozielonych roślin takich jak tuje.
Główną przyczyną w 95% jest po prostu brak wody, więcej na ten temat jak prawidłowo podlewać tuje opisałem w artykule: Jak podlewać tuje?
U mnie od razu włączył się alarm, przecież to oszustwo! - co ?

Oszustwo:
Oszustwo, przestępstwo polegające na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym (...)
za pomocą wprowadzenia jej w błąd, albo wyzyskania jej błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania,
w celu osiągnięcia korzyści majątkowej....
Już tłumaczę o co chodzi.
W metodzie tej głównie chodzi o stosowanie hydrożelu i mikoryzy bez zastosowania torfu.

Na glebie ciężkiej - gliniastej:
Na glebach ciężkich z uwagi na krótkotrwałe działanie hydrożelu (maksymalny czas to 5 lat) poprawienie stosunku powietrznego w glebie będzie krótkotrwałe.
Metoda ta sprawdzi się tylko przez krótki czas, potem korzenie będą narażone na stres powodowany zalewaniem korzeni przez stojącą wodę i brak powietrza.
Pamiętać należy że grzyby, które lubią wilgoć nie będą rosły w środowisku gdzie jest jej za dużo,
one również mają swe wymagania środowiskowe i dlatego mikoryza nie występuje wszędzie.

Na glebie lekkiej - przepuszczalnej:
Na glebach przepuszczalnych z uwagi na krótkotrwałe działanie hydrożelu (maksymalny czas to 5 lat)
poprawienie stosunku wodnego w glebie będzie również krótkotrwałe.
Metoda ta sprawdzi się w niewielkim stopniu, ponieważ korzenie będą narażone po tym czasie na niedobory wody,
powodowane głównie przez brak składnika który mógłby zatrzymywać i magazynować wodę.

Można by zadać pytania:
Pytanie 1 - Jeżeli hydrożel zaniknie po 5-latach, to czy grzyby mikoryzowe przejmą rolę dostarczania wody i składników odżywczych?
Odp.: Niestety NIE!, grzyby same nie poradzą sobie i jeżeli tuja będzie rosła w nie sprzyjającej jej glebie, to głównymi powodami usychania rośliny będzie:
duża transpiracja wody poprzez dużą masę zieloną oraz niedostatki w jej uzupełnianiu, lub zalewanie korzeni poprzez zalegającą wodę
i uduszenie z powodu braku powietrza.
Pytanie 2 - Dlaczego tuja nie występuje w naszych lasach np. jak sosna czy świerk ?
Odp.: Sosna ma inaczej niż tuja rozwinięty system korzeniowy (palowy) i potrafi czerpać wodę z bardzo głęboko położonych złóż wód gruntowych,
dodatkowo potrafi przetrwać dłuższe okresy suszy bez wody - sosny mają małą masę zieloną, dlatego transpirują wodę w niewielkim stopniu.
Świerk w odróżnieniu do sosny nie występuje już tak często w naszych lasach, oraz w naszej strefie klimatycznej jest ich zdecydowanie mniej.
Głównym powodem jest jak u tuj problem z wodą, świerk ma korzenie równie krótkie jak tuja, ale w porównaniu do tui
transpiruje do otoczenia dużo mniejsze ilości wody.
Reasumując:
Na glebach przepuszczalnych oraz gliniastych grzyby mikoryzowe z początku pomogą w rozwoju roślin,
z czasem jednak kiedy to hydrożel zaniknie grzyby przestaną wspomagać rośliny - gdyż z czasem po prostu umrą.
Dlaczego i jak:
Z wiekiem rośliny będą odczuwać niedobory wody, co przełoży się w pierwszej fazie na wystąpienie nadmiernych ilości szyszek oraz zrzucaniu igieł.

* O nadmiernym występowaniu szyszek u tui opisałem w artykule : Błędy w pielęgnacji tuj?
Tuja zrzucając w dolnych partiach gałęzi igły broni się zmniejszając w ten sposób transpirację wody z masy zielonej.
W efekcie zrzucone igły przestają brać udział w procesie fotosyntezy, a roślina przestaje produkować glukozę.
Która jest jednym z głównych powodów dlaczego grzyby mikoryzowe współżyją z roślinami tworząc symbiozę.
Grzyby zaczynają cierpieć z powodu braku węglowodanów i w końcu obumierają, w ten sposób pozostawiając i skazując tuje także na uschnięcie.
Reasumując.
Mikoryza to wspaniały sprzymierzeniec każdego ogrodnika, jednak pamiętajmy że grzyby również mają swe wymagania.
Dlatego aby symbioza pomiędzy tujami a grzybami była trwała to sadzimy tuje zawsze z torfem.
Tuje sadzić należy zawsze mieszając podłoże z torfem i to bez względu na rodzaj podłoża gdzie będziemy sadzić tuje,
a superabsorbenty traktujemy tylko jako dodatki na krótki czas.

W artykule Gleba dla tui opisałem przygotowanie podłoża na kilka możliwych sposobów z zastosowaniem dodatków
ulepszczających właściwości podłoża takich jak np. Hydrożel. Opisałem je w kolejności od najtańszego do najdroższego.
III. SADZENIE TUJ W MIEJSCACH, GDZIE KORZENIE BĘDĄ MIAŁY BEZPOŚREDNI KONTAKT Z BETONEM.
Czy beton ma niekorzystny wpływ na tuje?
Beton towarzyszy nam wszędzie, w ogrodzie i dookoła domu.
Bez niego nie da się postawić płotu lub równo ustawić krawężników.

Tuje sadzone w takich miejscach, mając bezpośredni kontakt z betonem mogą chorować.
Głównym składnikiem betonu jest cement, i to za jego sprawą całe zamieszanie.
Jak beton może niekorzystnie wpływać na tuje?

Badania prowadzone w Niemczech wykazały, że niektóre cementy, mogą zawierać ładunek metali ciężkich głównie
chromu oraz chlorków i siarczanów (Sprung 1988,1994). Wytwarzane obecnie cementy różnią się składem chemicznym.
Źródłem zanieczyszczeń chemicznych mogą być surowce i paliwa zastępcze (odpady przemysłowe i komunalne),
które stosuje się w piecach do wypału klinkieru.

Cementy zawierają obok klinkieru portlandzkiego inne, nieklinkierowe składniki mineralne,
najczęściej są to żużle wielkopiecowe i popioły lotne oraz odpady przemysłowe.
Aby polepszyć beton stosuje się obecnie róże dodatki, domieszki chemiczne.
Domieszki chemiczne stosuje się w celu polepszenia właściwości betonu, do najważniejszych należą:
Domieszki chemiczne: uplastyczniające, napowietrzające, uszczelniające, przyspieszające
lub opóźniające wiązanie i twardnienie

Na skutek działania korozji beton ulega uszkodzeniom, w wyniku czego zanieczyszczenia chemiczne mogą przenikać do gleby np.:
- Wskutek działania korozji, czyli wypłukiwania przez wodę w czasie deszczu lub podlewania roślin.
- W wyniku pylenia cementu w trakcie budowy.
Działanie cementu może prowadzić do alkalizacji gleby oraz fitotoksyczności.
Alkalizacja gleby.
Podkreślić trzeba, że wartość pH betonu jest silnie alkaliczna i leży w granicach od pH-9 do pH-13. Związki chemiczne zawarte w betonie
mogą powodować alkalizację gleby, a wymyte pierwiastki śladowe jako inhibitory aktywności procesów życiowych 'edafonu' mogą zmieniać
enzymatyczną aktywność poziomów próchnicznych i kumulować się w roślinach. Alkalizacja prowadzi do naruszenia równowagi
przyswajalnych składników pokarmowych, w wyniku czego pogarszają się warunki asymilacji i oddychania roślin.

Tuje to rośliny kwasolubne, a optymalne pH gleby dla nich mieści się w granicach od 4,5 do 5,5. Pamiętać należy, że przyswajalność metali ciężkich
na glebach o odczynie kwaśnym jest dużo silniejsza. Odczyn gleby istotnie wpływa na formy występowania metali ciężkich i ich przyswajalność dla roślin.
Stężenie metali w glebie silnie wzrasta w miarę obniżania pH gleby.
Ponadto przy bardzo silnym spadku pH zmniejsza się aktywność biologiczna gleby, co prowadzi do gromadzenia się grubych warstw 'surowej' próchnicy.
Dla tui oznacza to, że przy pH powyżej 6-7 zaczyna występować niedobór żelaza (Fe), pomimo jego występowania w glebie.
Zostaje zakłócony metabolizm, w efekcie nie mogąc przeprowadzić procesu fotosyntezy żółkną igły a następnie usycha cała roślina.

Fitotoksyczność.
U tuj może wystąpić fitotoksyczność spowodowana przez toksyczne działanie substancji chemicznych, które wchodzą w skład betonu.
Substancje te pobrane przez rośliny w nadmiernej dawce lub w niewłaściwej fazie rozwojowej rośliny mogą prowadzić do pojawienia się
oparzeń, nekroz, deformacji, zaniku chlorofilu lub zasychania roślin.

Krótko na temat co to jest fitotoksyczność?
Fitotoksyczność to nic innego jak niekorzystny wpływ substancji chemicznych na rośliny.
Więcej o fitotoksyczności opisałem w artykule Diagnoza.

Nawet prawidłowo posadzone tuje, mogą dość szybko zacząć chorować. Jest tak, dlatego ponieważ gleba o wysokiej pojemności sorpcyjnej,
która wynika z dużej zawartości torfu i kompostu, wykazuje zdolność wiązania pierwiastków śladowych i zatrzymywania ich w poziomach powierzchniowych.
Tuje rosnące na takich glebach, nie wymagają częstego podlewania oraz nawożenia.Ważne jest, aby umiejętnie podlewać rośliny,
nie dopuszczając do stresu związanego z zalewaniem korzeni oraz prowadzić racjonalną politykę nawozową,
zapobiegając przenawożeniu roślin oraz zasoleniu podłoża.

* Jak prawidłowo dostarczać składniki pokarmowe tui, opisałem w artykule: Jak nawozić tuje?
* Więcej informacji o zasoleniu gleby, znajdą Państwo w artykule: Zasolenie gleby?
Rozwiązanie problemu:
Najpierw trzeba zadać pytanie, który cement będzie odpowiedni?
Odpowiedź jest bardzo trudna, ponieważ firmy wykonujące takie prace z chęci zysku kupią najtańszy cement.
Pytanie jest z kolei czy ten najdroższy będzie mniej szkodliwy dla roślin?

Jeden cement będzie bardziej szkodliwy a inny trochę mniej. Dalatego, jeżeli nie można inaczej, a tuje sadzone są w sąsiedztwie betonowych wylewek,
to trzeba odizolować beton od systemu korzeniowego tuj. Osiągniemy to poprzez przykrycie folią betonowej wylewki.
W ten sposób ograniczymy dopływ wody oraz wymywanie groźnych zanieczyszczeń chemicznych.
IV. SADZENIE TUJ ZA PŁYTKO?

Pierwszy błąd.
Kopiąc za płytko rów lub dołek, a następnie próbując włożyć tam korzeń, który jest za duży.
Sadząc w ten sposób ubija się cały system korzeniowy! Podczas sadzenia, korzenie zostaną ułożone w niewłaściwej pozycji.

W wyniku tego błędu korzenie zostaną podwinięte ku górze, co prowadzi do zahamowania wzrostu rośliny,
a w niektórych przypadkach może prowadzić do uschnięcia.

Drugi błąd.
Sadząc tuje za płytko, korzenie znajdą się tuż pod powierzchnią. W wyniku tego błędu ziemia będzie się nagrzewać zbyt mocno
co będzie prowadzić do nadmiernego odparowania wody oraz do przesuszania korzeni.
W efekcie roślina będzie narażona na stres spowodowany okresowym niedoborem wody.
Jeżeli tuja nie uschnie, to w roku następnym obsypie się szyszkami.

Rozwiązanie:
Jeżeli podczas przygotowywania miejsca do sadzenia natrafimy na twardą glebę, kamienie, stare korzenie itd.
musimy to wszystko usunąć, aby rów lub dołek był minimum dwa razy większy od korzenia sadzonej tui.

Czasami zdarza się, że wykopany rów lub dołek jest zdecydowanie głębszy niż potrzeba. Proszę pamiętać, że to nie jest błąd, ponieważ jeżeli spulchnimy glebę
poniżej sadzonych tuj, to zabieg ten w przyszłości wpłynie korzystnie na tuje. Dzięki takiemu zabiegowi gleba głębiej będzie bardziej pulchna,
zdecydowanie będzie szybciej się nagrzewać, a korzenie będą szybciej rosły, a to same plusy -:).

* Jak głęboko (prawidłowo) sadzić tuje, opisałem szerzej w artykule: Jak głęboko sadzić tuje?
V. ZŁE STOSOWANIE NAWOZÓW MINERALNYCH-PRZENAWOŻENIE ROŚLIN.
Podczas sadzenia roślin kopanych z gruntu nie powinno się stosować nawozów mineralnych.
Nawozy te popularnie nazywa się w skrócie NPK, od pierwiastków (azot 'N', fosfór 'P', potas 'K').
Nawozy mineralne to nie to samo co nawozy organiczne i trzeba z nimi uważać.
Zbyt duża dawka nawozu mineralnego podana każdej roślinie, może doprowadzić do spalenia korzeni.

Dlatego zaleca się podczas sadzenia roślinom wykopanym z gruntu podawać tylko bezpieczne nawozy organiczne.
* Więcej na temat jak prawidłowo nawozić tuje opisałem w artykule: Jak nawozić tuje?
Podsumowanie artykułu:
Prawdziwym źródłem życiodajnej gleby jest materia organiczna.
Mądry ogrodnik wie, że najważniejsza w ogrodzie jest zdrowa, pulchna i próchniczna ziemia.
Podczas sadzenia tuj trzeba zrobić wszystko w sposób prawidłowy,
aby później nie zastanawiać się dlaczego rośliny chorują lub uschły
* W artykule Jak sadzić tuje, opisałem krok po kroku, jak wykonać tę czynność w prawidłowy sposób.

Poniżej znajdą Państwo informacje o wymaganiach tui takich jak:
gleba, nawadnianie, nawożenie, sadzenie a także o prawidłowym rozmieszczeniu i prawidłowej pielęgnacji.

Proszę przeczytać, wszystkie porady - ponieważ z doświadczenia wiem, że ludzie niestety lekceważą i popełniają wiele błędów,
czego następstwem są chore lub uschnięte tuje. Tuje są łatwe w pielęgnacji tylko w tedy,
jeżeli spełnimy kilka zasadniczych warunków, które to opisałem poniżej.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Opracował
