KORA OGRODOWA, KAMIENIE,
AGROTKANINA LUB AGROWŁÓKNINA?
Ściółkowanie to praktyka polegająca na przykrywaniu powierzchni gleby warstwą materiału organicznego lub nieorganicznego pomiędzy roślinami. Kluczem do sukcesu jest wybór właściwego materiału oraz jego odpowiednia ilość.
Ta wyjątkowa technika ogrodnicza przynosi liczne korzyści. Po pierwsze, skutecznie eliminuje rozwijanie się uciążliwych chwastów, co oszczędza ogromną ilość czasu i pracy w ogrodzie. Po drugie, zmniejsza wyparowywanie wody z gleby, co jest niezwykle ważne w utrzymaniu właściwego nawodnienia roślin. A przede wszystkim, ściółkowanie nadaje ogrodowi estetyczny wygląd, podkreślając jego urodę.
I. KAMIENIE DO ŚCIÓŁKOWANIA ROŚLIN?
II. AGROTKANINA I AGROWŁÓKNINA?
III. KORA SOSNOWA, KORA OGRODNICZA?
IV. BONUS - roślina o nazwie aksamitka ( Tagetes L.).
I. Kamienie do ściółkowania roślin.
W sklepach jest ich wiele, a ich wybór najczęściej ogranicza się do koloru, kształtu oraz frakcji rozdrobnienia, to niestety często kończy się źle dla za ściółkowanych później roślin.
Kamieniom nie poświecę zbyt dużo uwagi, gdyż jako ogrodnik wiem, że nic nie zastąpi prawdziwej kory ogrodniczej jako materiału do ściółkowania roślin. Kora zakwasza podłożę, a więc możemy jej użyć tylko dla roślin kwasolubnych, a co z roślinami, które wymagają podłoża w granicach pH 6-8.
Nie mogę zostawić najważniejszej cechy kamieni, która będzie miała wpływ na zdrowie roślin. Każdy ogrodnik powinien o tym wiedzieć, że kamienie mogą wpływać na zmianę pH gleby. Wiedza o właściwościach kamieni pomoże z pewnością w podjęciu decyzji, jakim materiałem ściółkować rośliny.
W zależności od rodzaju posadzonych roślin powinno się dobrać odpowiednio kamienie, aby później, nie zastanawiać się, dlaczego rośliny chorują. Przyczyną chorób roślin może być np. niewłaściwe pH podłoża, dzieje się tak, ponieważ kamienie mogą zakwaszać lub alkalizować glebę.
Alkalizacja gleby, krótko na temat:
Nadmierna alkalizacja prowadzi do naruszenia równowagi przyswajalnych składników pokarmowych, w wyniku czego pogarszają się warunki asymilacji i oddychania roślin.
Zakwaszenie gleby, krótko na temat:
Zakwaszenie ogranicza i hamuje rozwój mikroorganizmów, przy wysokich stężeniach niszczy młode tkanki roślin i powoduje utratę zdolności przyswajania składników pokarmowych. Sprzyja wymywaniu trudno rozpuszczalnych substancji mineralnych, przez co zostaje naruszona równowaga składników i następuje wyzwolenie substancji toksycznych. Co to jest pH gleby i alkalizacja gleby, oraz wiele innych informacji opisałem w artykule Ziemia ogrodowa, kwiatowa oraz torf kwaśny?
Podział kamieni ze względu na pH gleby:
Jakie rośliny posadzić w glebie kwaśnej?
Kwaśne podłoże jest odpowiednie dla wielu różnorodnych roślin ogrodowych, najlepiej rosną w takim podłożu byliny z rodziny wrzosowatych oraz rośliny iglaste, ale także spora część krzewów wymaga mocno zakwaszonego podłoża, w którym współczynnik pH jest < od 5.
Więcej informacji, podział roślin dla gleby kwaśnej znajduje się w artykule: Rośliny dla gleby kwaśnej.
- Dla roślin, które potrzebują gleby o wartości pH 3,5 - 5,5 mogą zostać użyte kamienie, które będą zakwaszać glebę.
Takimi kamieniami są: porfir, granit i kwarc.
Jakie rośliny posadzić w glebie wapiennej?
Oprócz nasłonecznienia, czy ilości wody, to właśnie stan gleby jest jednym z najważniejszych czynników, które decydują o jakości roślin w naszym ogrodzie.
Większość gleb charakteryzuje się dość wysokim poziomem zakwaszenia, o tym, czy rośliny będą "zdrowo wyglądały" i rosły, decyduje przede wszystkim odczyn gleby.
Więcej informacji, podział roślin dla gleby wapiennej znajduje się w artykule: Rośliny dla gleby wapiennej.
- Dla roślin, które potrzebują gleby o wartości pH 6,0 - 8,0 mogą zostać użyte kamienie, które będą prowadzić do alkalizacji gleby.Takimi kamieniami są: bazalt, dolomit, marmur, piaskowiec wapienny, trawertyn, wapień lub 'kamienie z lawy wulkanicznej'.
- Kamienie o odczynie obojętnym mogą być stosowane dla wszystkich roślin, ponieważ nie mają wpływu na pH gleby, są to między innymi niektóre piaskowce, kamienie polne, sjenit oraz kamienie sztuczne.
Uwaga!
Podany podział jest orientacyjny, ponieważ często kamienie zawierają domieszki, które mogą powodować, że ich odczyn może być niestety inny. Przykładem może być np. bazalt, który ma odczyn zasadowy, ale również jego odczyn może być obojętny.
II. Agrotkanina i agrowłóknina to materiały do ściółkowania roślin.
Oczywiste jest, że agrotkanina i agrowłóknina zapobiegają wyrastaniu chwastów oraz dzięki nim wilgoć utrzymuje się dłużej w podłożu. Oba te materiały wykonane są z włókien polipropylenowych, pomimo wykonania z tych samych komponentów różnią się między sobą sposobem wytwarzania oraz ceną. Agrowłóknina jest tańsza, przez co chętniej kupowana, jednak agrotkanina charakteryzuje się większą trwałością. Jeżeli planujemy przykrywać rośliny na zboczach lub skarpach oraz ściółkować rośliny kamieniami to zalecałbym droższą i mocniejszą agrotkaninę.
Pomimo zalet obu tych materiałów istnieje dość poważny problem, gdyż nieumiejętne pielęgnowanie roślin okrytych agrotkaniną i agrowłókniną może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych roślin, a czasami do ich uschnięcia. Chodzi o to, że przykrywając rośliny w ten sposób, dochodzi bardzo często do nieprawidłowego podlewania roślin. Kończy się to źle, ponieważ rośliny mają zdeformowane lub popalone (przenawożeniem) korzenie.
Utratę turgoru i stres.
Dostarczanie wody roślinom nie powinno polegać na częstym podlewaniu ich, a przede wszystkim na dostarczeniu większej ilości wody w taki sposób, aby woda przesiąkła głęboko w głąb podłoża, takie podlewanie skłania rośliny do rośnięcia w dół. Jeżeli wody w podłożu jest dostatek to, korzenie nie szukają wody wysoko, tylko rosną w głąb podłoża.
Częste podlewanie w małych ilościach powoduje, że rośliny 'idą' po linii najmniejszego oporu a ich korzenie rosną ku górze. Korzenie tuż pod powierzchnią to duży błąd, ponieważ gleba będzie okresowo przesychać (nagrzewać się za mocno), co będzie powodować okresową utratę turgoru i stres.
Możliwość przenawożenia.
Prawidłowo rosnące korzenie (w dół) korzystają z nowych złóż związków mineralnych zawartych w glebie, ale jeżeli rosną tylko u góry, to zapasy minerałów w glebie szybko się wyczerpią i dojdzie do wyjałowienia gleby. Z czasem uwidoczni się to zakłóceniem metabolizmu u rośliny, czyli nie możnością przeprowadzenia procesu fotosyntezy.
W efekcie u tui zżółkną igły, a ludzie wyciągną wniosek mówiący o tym iż rośliny popularnie mówiąc, są 'głodne' i dokarmią rośliny nawozem. Jeżeli będzie to nawóz organiczny np. kompost lub mączka rogowa to będzie ok, ale w przypadku dokarmienia nawozem mineralnym dojdzie do przenawożenia, czyli spalenia korzeni. Stanie się tak, ponieważ korzenie tuż pod powierzchnią dostaną za dużą dawkę nawozu.
Reasumując agrotkanina i agrowłóknina to dobre materiały do ściółkowania, tylko z głową należy podlewać i nawozić rośliny.
Ciekawostka?
Jeżeli rośliny najpierw przykryte są agrotkaniną lub agrowłókniną, a następnie korą ogrodnicza to otrzymamy w prezencie bonus. Chodzi o to, że kora ogrodowa na przykrytej glebie agrotkaniną lub agrowłókniną zdecydowania nie rozkłada się tak szybko, co oznacza, że nie będzie jej trzeba często uzupełniać.
III. Kora sosnowa, kora ogrodnicza.
Jednym z materiałów najczęściej wykorzystywanych do ściółkowania jest kora sosnowa.Ten materiał organiczny powstaje jako odpad podczas obróbki drewna. Kora sosnowa jest tak często wykorzystywana w ogrodach, iż stała się synonimem kory ogrodowej. Nic dziwnego, materiał ten posiada doskonałe wartości odżywcze jak i izolujące, a do tego kora sosnowa najdłużej rozkłada się ze wszystkich rodzajów kory ogrodowej.
Dzięki podsypywaniu korą ogrodowa ograniczymy wzrost chwastów, co pozwala roślinom na większy dostęp do wody, oraz pozbawia ich niepotrzebnych konkurentów. Gleba pod ściółką nie wysycha tak szybko i pozostaje wilgotna, w zimę kora dodatkowo zabezpiecza rośliny przed wysuszaniem ziemi oraz przed mrozem. W dłuższej perspektywie kora jest siedliskiem mikroorganizmów co też ma korzystny wpływ na zdrowie i kondycje roślin.
ŚCIÓŁKOWAĆ KORĄ CZY NIE?
Często słyszę od klientów stwierdzenie "Nie będę ściółkować roślin korą, ponieważ jest to szkodliwe dla roślin".
Argumentem jest to, że kora pobiera azot z podłoża, przez co rośliny cierpią i gorzej rosną.
Moja odpowiedź: W stwierdzeniu powyżej zawarta jest tylko "półprawda ", a co z całą prawdą?
Pobieranie azotu z gleby przez korę jest prawdą, lecz warto dowiedzieć się więcej co dzieje się dalej, ponieważ diabeł tkwi w szczegółach. Czas wytłumaczyć do końca to zagadnienie i rozwiać wątpliwości czy ściółkowanie korą jest korzystne dla roślin, czy też nie. Argument ten powielają często ludzie, którzy z ogrodnictwem mają nie wiele wspólnego. Działa to na zasadzie "słyszałem dzwon, tylko nie wiem gdzie on" -:).
O różnych sytuacjach z 'fachowcami' i złych poradach opisałem więcej w artykule Jak nie sadzić tuj?
Do rzeczy.
Po ściółkowaniu roślin korą mamy do czynienia ze zjawiskiem zwanym biologiczną sorpcją azotu, czyli zbiałczaniem azotu mineralnego. Biologiczna sorpcja azotu brzmi groźnie, ale czy rzeczywiście tak jest.
Polega to na włączeniu mineralnych form azotu w związki organiczne, jakimi są np. aminokwasy. W efekcie ściółkowania korą dochodzi do intensywnego rozmnażania się organizmów glebowych, które wykorzystują nie tylko azot pochodzący z rozkładającej się materii organicznej, ale także korzystają z łatwo dostępnego azotu glebowego. W efekcie zaczynają pobierać azot z tych samych zapasów, które wykorzystują rośliny.
Proces ten prowadzi do unieruchomienia azotu, dlatego właśnie rośliny mogą odczuwać okresowy niedobór tego pierwiastka w podłożu. Powoduje to zubożenie siedliska roślin, ale tylko na pewien czas, ponieważ w przyrodzie nic nie ginie, a po obumarciu mikroorganizmów glebowych azot staje się ponownie dostępny dla roślin i wszystko wraca do normy.
Przeciwdziałanie i rozwiązanie zagadki.
Aby przeciwdziałać temu zjawisku, należy przed sadzeniem roślin najpierw wymieszać ziemię z nawozem zawierającym azot, w ten sposób wprowadzimy do gleby dodatkowy azot. W zależności czy sadzimy rośliny kopane z gruntu, czy uprawiane w doniczkach dobieramy odpowiedni rodzaj nawozu zawierającego azot.
Dla roślin kopanych z gruntu będzie to wyłącznie nawóz organiczny, ja polecam Hornspäne, Pferde-Rinderdung lub Conavit.
Dla roślin uprawianych w doniczkach sprawdzi się zarówno nawóz organiczny jak i mineralny np. Tannendünger.
Mała podpowiedź.
Dla roślin kwasolubnych takich jak tuje uprawianych w doniczkach najlepiej sprawdzi się azot saletrzany (forma azotanowa). Następnie należy prowadzić racjonalną politykę nawozową, zwracając uwagę nie tylko na potrzeby roślin, ale również na zasobność podłoża. Więcej o nawozach oraz jak nawozić tuje opisałem w artykułach Nawozy? i Jak nawozić tuje?
Promocja:
Kora sosnowa od 20 szt.
rabat 0,55 euro za worek.
Kora sosnowa.
50 L - 5,50 €
Cena zawiera Vat.
Nasz sklep internetowy jest już otwarty - zapraszamy.
Poszerzyliśmy asortyment towarów, formy płatności oraz możliwości transportu.
JAK ŚCIÓŁKOWAĆ KORĄ SONOWĄ?
Przeważnie korę sosnową wysypuje się na wcześniej rozłożoną agrowłókninę czarną, dzięki czemu kora wolniej będzie się rozkładać. Można też korę ogrodową rozsypywać bezpośrednio na ziemię, jednak wtedy należy liczyć się z tym, że częściej trzeba będzie ją uzupełniać.
PRZYKŁAD PRAWIDŁOWEGO ZASTOSOWANIA KORY DLA ROŚLIN PŁOŻĄCYCH.
Aby kora odgrywała ważną rolę w ochronie korzeni, musi być jej odpowiednią grubość. W przypadku roślin okrywowych średnia grubość wynosi około 4 cm.
PRZYKŁAD PRAWIDŁOWEGO ZASTOSOWANIA DLA ROŚLIN IGLASTYCH NP. TUJ.
Aby kora odgrywała ważną rolę w ochronie korzeni, musi być jej odpowiednią grubość. W przypadku roślin żywopłotowych średnia grubość wynosi około 4 do 6 cm.
Im grubsza warstwa tym lepiej będzie izolować, jednak 10 cm to górna granica ponieważ rośliny mogą zacząć gnić. Najlepszym terminem dla ściółkowania korą sosnową jest wiosna, zanim jeszcze chwasty zaczną wybijać na powierzchnię. Choć tak naprawdę ściółkować korą sosnową można cały rok, pamiętać jedynie trzeba o odchwaszczeniu terenu, na który wysypiemy korę w ogrodzie.
PRZYKŁAD NIEPRAWIDŁOWEGO ZASTOSOWANIA KORY DLA TUI.
JAK OBLICZYĆ POTRZEBNĄ ILOŚĆ KORY DLA ROŚLIN ŻYWOPŁOTWYCH LUB ROŚLIN PŁOŻĄCYCH?
Zasada praktyczna: 10 litrów kory na metr kwadratowy przy jednym cm pokrycia. Można oszacować wymaganą ilość ściółki, z kory korzystając z praktycznej reguły.
Na każdy centymetr wysokości warstwy potrzeba ok. 10 litrów ściółki z kory przy jednym metrze kwadratowym. Np. jeśli chcemy otrzymać warstwę ok. 6 cm ściółki z kory, to trzeba ok. 60 l kory przy powierzchni 1 m2
Pokażę jak to obliczyć:
40 cm szeroki x 10 m długi ( rów 1)
40 cm szeroki x 10 m długi ( rów 2)
Rów 1 : aby, otrzymać warstwę o grubości 4 cm.
Rów 2 : aby, otrzymać warstwę o grubości 6 cm.
Obliczamy w następujący sposób:
Rów 1: 40 cm x 10 m = 4 m²
Rów 2: 40 cm x 10 m = 4 m²
Kora ogrodowa dla rowu 1 : 4 m² x 4 cm x 10 Litrów = 160 litrów.
Kora ogrodowa dla rowu 2 : 4 m² x 6 cm x 10 Litrów = 240 litrów.
REASUMUJĄC.
Trzeba w sumie ok. 240 litrów kory ogrodowej dla rowu o wymiarach 10 m x 40 cm.
Jeżeli rów ma 20 m długości to x 2 itd.
4 cm - rów 1: np. krzewy takie jak : magnolia, hibiskus itd.
6 cm - rów 2: np. rośliny żywopłotowe takie jak: tuja, laurowiśnia itd.
Proszę nie przerażać się tymi liczbami , nie taki diabeł straszny jak o nim mówią -:).
Ponieważ 200 L kory ogrodowej to tak naprawdę ok. 3 worków pakowanych po ok.60 L, a waga kory ogrodowej nie jest równoznaczna 1 L=1 Kg.
W rzeczywistości jeden worek kory ogrodowej (60 L) waży ok. 8 do 12 kg. tak więc, nie stwarza to żadnego problemu i z łatwością przetransportujemy w samochodzie osobowym potrzebną nam ilość.
ZALETY KORY OGRODOWEJ.
Na koniec warto podsumować zalety, jakie płyną ze stosowania kory sosnowej
- Bardzo dobrze izoluje przed utratą wilgoci, a jednocześnie jest przepuszczalna,
- Dobrze chroni system korzeniowy przed przemarznięciem zimą,
- Powoli uwalnia związki mineralne, dzięki czemu można mniej nawozić rośliny,
- Posiada duże walory estetyczne,
- Stanowi ochronę przed niektórymi grzybami i szkodnikami, które nie przebiją się przez warstwę kory do rośliny.
Ważna informacja.
Większość producentów, aby zmniejszyć koszta produkcji a co za tym idzie, obniżyć cenę sprzedaży swej kory często dodaje i miesza z korą zrębki drewna. Niby to nic złego i bardzo powszechna praktyka. Jednak jak zawsze diabeł tkwi w szczegółach i nie zawsze to jest dobry pomysł.
Dlaczego tak jest?
Jeżeli zrębki drewna pochodzą z drzew zdrowych, to znaczy np. z drzew korowanych w tartakach, gdzie koruje się zdrowe drzewa do produkcji np. desek, to wszystko jest w porządku, gdyż takie drewno pochodzi wyłącznie z drzew zdrowych i nie będzie rozprzestrzeniać patogenów chorobotwórczych. Problem może pojawić się jednak kiedy to producenci mielą na drobne kawałki gałęzie drzew chorych lub resztki ze zrębów leśnych.
Bardzo duży problem oraz zagrożenie stanowią resztki ogrodowe, które przywożą ludzie do firm zajmujących się utylizacją odpadów.
Rośliny, które w ten sposób trafiają do takich zakładów, posiadają mnóstwo patogenów chorobotwórczych, i powinny być tylko kompostowane w celu neutralizacji patogenów. Jednak firmy mielą te odpadki i niestety często mieszają z korą.
Reasumując.
Czasami młodzi ogrodnicy mielą w swych ogrodach gałęzie, a następnie ściółkują tym materiałem rośliny. Jeżeli podczas mielenia nastąpi dokładna segregacja, a zmielone zostaną tylko zdrowe części roślin, to takim materiałem możemy ściółkować rośliny, w przeciwnym razie dostarczymy do gleby materiał chorobotwórczy.
Warto więc pamiętać, że o wyborze kory w sklepie nie powinna decydować tylko cena! Jak zawsze jakość jest najważniejsza, i dlatego radzę zwracać uwagę na zawartość drewna oraz kupować korę ze sprawdzonego i zaufanego źródła.
IV. BONUS - roślina o nazwie aksamitka ( Tagetes L.).
Coś dla posiadaczy ogrodów warzywnych, roślina o nazwie aksamitka ( Tagetes L.).
Roślinę tę można wykorzystać do biologicznego zwalczania nicieni, mrówek i innych szkodników.
Aksamitka zawiera szkodliwe dla innych organizmów substancje, które uwolnią się do gleby po nadgryzieniu korzeni przez szkodniki.
* Wystarczy wysiać lub posadzić aksamitki między warzywami.
* Aksamitki można posadzić wokół rabat warzywnych jako zaporę przed ślimakami.
* W szklarniach posadzone koło ogórków czy pomidorów aksamitki pomagają dodatkowo chronić warzywa przed mączlikiem.
NIE ŚCIÓŁKOWAĆ ROŚLIN RABATOWYCH ORAZ OGRÓDKÓW WARZYWNYCH.
Dlaczego?
Kora sosnowa zakwasza podłoże, czego nie lubi większość roślin rabatowych oraz warzyw. Dodatkowo kora zawiera toksyczne substancje
np. związki fenolowe takie jak garbniki czy flawonoidy. Związki te przenikając do podłoża, będą pobierane i kumulowane w komórkach roślin.
Dlatego nie powinno się ściółkować ogrodów warzywnych, aby nie spożywać toksycznych dla nas substancji.
Poniżej znajdą Państwo informacje o wymaganiach tui takich jak:
gleba, nawadnianie, nawożenie, sadzenie a także o prawidłowym rozmieszczeniu i prawidłowej pielęgnacji.
Proszę przeczytać, wszystkie porady - ponieważ z doświadczenia wiem, że ludzie niestety lekceważą i popełniają wiele błędów,
czego następstwem są chore lub uschnięte tuje. Tuje są łatwe w pielęgnacji tylko w tedy,
jeżeli spełnimy kilka zasadniczych warunków, które to opisałem poniżej.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Opracował
