• Wierzchołki pionowych pędów dążą do wzrostu w górę za wszelką cenę i rezerwują dla siebie wszystkie soki, jakie mogą zdobyć. Hamują nawet rozwój nowych pędów w niższych partiach poprzez hormon. Gdy wierzchołek zostanie przycięty, hamowanie hormonalne zanika, a z pąków wyrastają pędy: przy mocnym cięciu jest ich niewiele, ale są silne; przy krótkim cięciu – wiele słabych.

Cięcie w czasie sadzenia: Młode drzewa powinny być wolne od wirusów, uszkodzone korzenie należy przyciąć do zdrowej części. Zwykle kupuje się dwuletnie, wstępnie uformowane drzewka. Wiosną po posadzeniu przeprowadza się cięcie sadzeniowe, uwzględniając przyszłą koronę. Konkurencyjny pęd głównego przewodnika przycina się przy nasadzie. Wybiera się starannie trzy, najwyżej cztery boczne pędy, które będą przyszłymi gałęziami głównymi (tragarzami). Gałęzie główne nie powinny wyrastać z tej samej wysokości pnia, lecz być przesunięte. Ich kąt w stosunku do pnia powinien wynosić 45°, a w stosunku do sąsiedniej gałęzi głównej 120° przy trzech gałęziach, a 90° przy czterech. Istnieją również nowoczesne formy, gdzie kąt wynosi tylko 90°. W razie potrzeby gałąź główną można odgiąć (drewniany klin, którego końce są wcięte pod kątem, umieszcza się między dwiema gałęziami, aby słabsza gałąź wskazywała we właściwym kierunku), wzmocnić (mocny kij przywiązany równolegle do odgiętej gałęzi, aby ta wskazywała właściwy kierunek), lub przywiązać na odpowiednią wysokość (mocna taśma przywiązana na końcu zbyt stromego pędu, a drugi koniec taśmy do głównego przewodnika). Ostatnio w sprzedaży są także akcesoria do formowania gałęzi.

Wszystkie inne boczne pędy powyżej wybranych gałęzi głównych należy przyciąć na pierścień (bezpośrednio przy pniu), a te poniżej związać poziomo. Pomagają one w budowie korony swoją masą liściową i są pierwszymi gałęziami, które owocują. Następnie trzy (lub cztery) gałęzie główne skraca się o jedną trzecią do połowy, tak aby na końcu pęd wyrastał w górę, a wszystkie końce gałęzi głównych były na tej samej wysokości (równowaga soków - Saftwaage). Równowaga soków gwarantuje, że wszystkie przewodniki są równomiernie zaopatrywane w składniki odżywcze. Główny przewodnik przycina się tak, aby kończył się 15-20 cm powyżej tej równowagi soków, co tworzy zarys piramidy. Dzięki krótszym długościom górnych bocznych gałęzi osiąga się, że dolne gałęzie główne nie łysieją. Na końcu głównego przewodnika wybiera się pąk, który pozwoli drzewu rosnąć prosto.

W przypadku jednorocznych drzewek boczne pędy są zazwyczaj znacznie słabsze. Aby dobrze rosły, przycina się je mocniej do około 4-5 pąków. Postępuje się podobnie jak przy dwuletnich drzewkach, z tą różnicą, że pień przycina się do około 60 cm wysokości, a pędy nie są związane poziomo. Przy cięciu należy zwracać uwagę na drewno owocowe drzew ziarnkowych, które będzie później nosić owoce. Te pędy są zawsze krótkie i zwarte, natomiast pędy liściowe są długie i smukłe. Ogólnie rzecz biorąc, gałęzie owocowe (Fruchtholz) powstają na dwu- i trzyletnich pędach. Fruchtspieße to dwuletnie długopędy o długości 8-10 cm, mające wiele pąków liściowych i kwiatowych, a owoce z nich są najwyższej jakości.

W miejscu, gdzie pędy w poprzednim roku zaowocowały, w zależności od stanu odżywienia drzewa, tworzą się albo pąki liściowe, albo nowe pąki kwiatowe i nowe Fruchtspieße. Dlatego zawsze należy ostrożnie postępować przy zbiorach. Po kilku latach Fruchtspieße przestają rosnąć i tworzą Ringelspieße - krótko zgięte gałęzie z wieloma gęsto rozmieszczonymi pąkami. Gdy jest ich wystarczająco dużo, usuwa się je całkowicie, jeśli nie - przycina się je na jeden pąk.